In alle 57 jaren dat ik in het uitvaartwezen werkzaam ben, komen met  de regelmaat van een klok woorden als fraude, misleiding en misbruik voor. In mijn archief heb ik een aparte map met daarin niet alleen geschreven teksten maar ook geluidsopnamen van frauduleuze beschuldigingen.

Het uitvaartwezen op zich is - net als de medische - een zeer kwetsbare bedrijfstak. Maar waar de medische door de ziektekostenverzekering wordt betaald, ontvangen de nabestaanden van een overledene na afloop een rekening. En dat is azijn op een wonde.

De medische wereld is een gesloten geheel, maar het uitvaartwezen is tot op het bot verdeeld. Het vrijgeven van het beroep van uitvaartondernemer, was een grote ministeriële blunder. Of het uitvaartwezen hier destijds hard tegenin is gegaan, is mij niet bekend, maar ik heb hierover mijn twijfels. Ik weet onderhand uit eigen ervaring hoe moeilijk, zelfs onmogelijk het is, om verschillende mensen allemaal met de neuzen dezelfde kant op te krijgen. Ik ben het dan ook volkomen eens met de hoofdredacteur van dit blad en heb dan ook (zonder toestemming) dezelfde titel gekozen als zijn stukje van vorige maand. Ik heb aan de wieg van dit blad gestaan dat toen nog Uytvaert heette, kwam echter al snel met de toenmalige hoofdredacteur in conflict en ben kort nadien met de samenwerking gestopt. In een pagina groot artikel in het NRC van Woensdag 5 november 1986, beschuldigde deze redacteur het gehele uitvaartwezen, ondernemers, toeleveranciers, begraafplaatsen en crematoria, van alle mogelijke misstanden. Maar hoe hij dat had geconstateerd, dat zei of schreef hij niet.

Hoe slecht deze (inmiddels overleden) redacteur op de hoogte was, bewijst onder meer het feit dat hij de teruggang voorspelde van het cremeren". Haha", hoonde hij, "het is big business, een industrie. Er worden kapitalen aan de dood verdiend.” Het is vermakelijk om na ruim 18 jaar het gehele artikel nog eens te lezen. Het enige ergerlijke zijn de prijzen. Toen in 1986 in guldens, nu in euro's. Dat verschil is zo groot, daar kunnen wij ons geen voorstelling van maken. Doch een zinnig mens kan in deze het uitvaartwezen niets verwijten. Zij zitten met de zelfde problemen van duurte.

Een aangekondigde tv-uitzending met deze redacteur, naar aanleiding van het betreffende krantenartikel, werd afgelast. De NUVU heeft dit in een kort geding kunnen voorkomen, temeer omdat er geen weerwoord was.

Voorlopig einde, maar de film draaide door tot op heden. Het is gemakkelijker om de zonden van een ander te biechten dan de eigen!

HENK KOK

Bron: Vakblad Uitvaart Februari 2005